Paarden geven over het algemeen duidelijke signalen af als er iets niet in orde is. Aangezien een paard een prooidier is en vluchten dus zijn eerste natuur, zal het zich in eerste instantie ontwijkend gedragen als het pijn heeft of de bui (lees: zadel in aantocht) ziet hangen. Bekende verschijnselen zijn: wegdraaien als je met het zadel bij de box aankomt, oren in de nek of bijten met aansingelen, weglopen of zelfs steigeren met opstappen. Allemaal niet te missen signalen die we niet mogen negeren. Hieronder wat problemen die regelmatig voorkomen:
Startproblemen
Een paard met startproblemen is terughoudend in z’n bewegingen en heeft duidelijk pijn. Vaak komt dit door een te krap zadel dat blokkades in schoft- en ruggebied veroorzaakt. In eerste instantie reageert het paard op de boosdoener met pijn en onvermogen om lekker te bewegen. In een later stadium (“je moet hem er even doorheen rijden…”) ontstaat een doof gevoel in het gekwetste gebied waardoor het paard door de pijn heen loopt.
Drukkingen en “blaren”
Drukkingen ontstaan door een te hoge lokale druk op huid- en onderliggend spierweefsel. Hierdoor wordt de doorbloeding belemmerd en kan uiteindelijk spierweefsel afsterven (denk aan paarden met “kuilen” naast de schoft). Door frictie, of wrijving dat bijvoorbeeld achter in de rug optreedt door een zadel dat aan de voorkant te wijd is, ontstaan een soort blaren, te vergelijken met een drukking. Pijnlijk, vaak met vochtuittreding en soms achteraf te herkennen aan het ontstaan van witte haren.
Open schoft
Een kapot gereden, open schoft ontstaat door een zadel dat óp de schoft ligt. Soms kun je dat niet goed zien aankomen, omdat het probleem ook wel verder naar achteren ontstaat. Vooral bij paarden met een wat hogere en ver doorlopende schoft, kan het probleem zich ongemerkt voordoen.
Pijnlijke rugspieren
Door het ontstaan van pijnlijke rugspieren zijn veel oorzaken te noemen die met de correctheid van rijden te maken hebben, of met een te hoog ruitergewicht in relatie tot wat het paard kan hebben. Maar ook een slecht passend zadel kan de oorzaak zijn. Er ontstaat dan een te hoge druk op een te klein oppervlak, waardoor het paard spierspanning opbouwt die uiteindelijk blijft voortduren, ook als er niet gereden wordt. Niet alleen aanpassing van het zadel, maar meestal ook behandeling door een fysiotherapeut zijn nodig om de problemen op te lossen.
